Gin Effects

Μεγαλώσαμε για να μείνουμε μόνοι μας . Πέρασαν γιορτές και γενέθλια και μαζί με αυτά πέρασαν και τα χρόνια . Ανοίξαμε την πόρτα σε ανθρώπους και σε άλλους την κλεισαμε. Κάθε μέρα βγαίνεις από την πόρτα του σπιτιού σου και συναντάς εκατομμύρια ανθρώπους , με καποιους από αυτούς προλαβαίνεις να πεις ένα γεια ενώ με άλλους δεν προλαβαίνεις να ανταλλάξεις ούτε μια ματιά. Συναντάς τόσους ανθρώπους και έχεις την τύχη να γνωρίσεις κάποιους από αυτούς . Τώρα παρε αυτή την μέρα και πολλαπλασιασε την με κάθε μέρα της ζωής σου. Τόσους ανθρώπους γνώρισες μεσα στα χρόνια , μεγάλωσες για να είσαι τωρα μόνος . Έζησες και προσπάθησες να αποφύγεις τον μεγαλύτερο σου φόβο, έζησες κάθε μέρα σου προσπαθώντας , προσπαθώντας να μην καταλήξεις μόνος αλλά τώρα που κλείνεις τα μάτια σου δεν είναι κανείς εδώ να σου ευχηθεί . Έγινες αυτό που φοβόσουν και η απορία θα μείνει για πάντα στον αέρα. Άραγε εφταιγες εσύ; Και εσύ που νομιζες πως τα έδωσες όλα για τους ανθρώπους γύρω σου, φταις και εσύ; Εσύ που το μόνο

Μπορείς καμιά φορά να κλείσεις τα μάτια σου και να δεις την ζωή σου όλη, όση πέρασε και όση είναι γραμμένη να περάσει, να εμφανίζεται σαν φιλμάκι μπροστά στα μάτια σου. Στέκεσαι μπροστά σε μία επιλογή και μπορείς μέσα σε ένα δευτερόλεπτο να δεις όλη σου την ζωή να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια σου. Τι όχι; Για μένα πάντα έτσι ήταν , σαν την ταινία « Mr Nobody » , σαν να με είχαν ξεχάσει και μένα οι άγγελοι. Και να πω την αλήθεια το είχα δεδομένο ότι με είχαν ξεχάσει και άγγελοι και θεοί μαζί, απλώς όχι για αυτό τον λόγο, όχι επειδή σε κάθε μου επιλογή μπορούσα να δω από την αρχή πως θα εξελισσόταν ή πόσο μακριά μπορεί να με φτάσει αυτή επιλογή , αλλά επειδή κάθε επιλογή ήταν πάντα ένα βήμα πιο κοντά στο τέλος. Κι όμως τώρα κλείνω τα μάτια μου και το μόνο που μπορώ να δω είναι πως όλες αυτές οι επιλογές με οδήγησαν ακριβώς εδώ που στέκομαι, απέναντί σου, γυμνή από κάθε άμυνα και τείχος. Πρώτη φορά έχω σταθεί έτσι μπροστά σε κάποιον όμως είναι η πρώτη φορά που δεν νιώθω την ανάγκη