Gin Effects

  Μέσα στη ζωή μπορεί να είναι τελικά όλα γραμμένα να συμβούν με μια συγκεκριμένη σειρά και έναν δικό τους μοναδικό τρόπο. Ίσως έτσι έπρεπε να γίνει και με τη δική μας ιστορία, ίσως ήταν όλα γραμμένα από την μοίρα εξ΄αρχής να συμβούν με αυτό το τρόπο και τελικά εμείς απλώς να μεθύσαμε από το γλυκό πιοτί που μας προσέφερε το παραμύθι μας. Η γνωριμία.   Τύχη ή μοίρα; Κανείς δε θα μπορέσει να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα που πλανάται εδώ και αιώνες στον κόσμο μας. Οι άνθρωποι συνεχώς προσπαθούμε να αποφασίσουμε και να παραταχθούμε στη μία πλευρά ή στην άλλη. Αποφασίζουμε ότι εμείς ορίζουμε, πράττουμε και καταδικάζουμε τις ατυχίες μας ως λάθη, ενώ οι υπόλοιποι πιστεύουν στο πεπρωμένο τους και αφήνουν   μια μοίρα να ορίζει τη ζωή τους. Ακόμα και τότε όμως δεν είμαστε ευχαριστημένοι, μαγεία, μαντεία και προφητείες γίνονται πάλι μέρος της ζωής μας και προσπαθούμε να ελέγξουμε αυτό που εμείς οι ίδιοι ορίσαμε ως προγεδιεγραμμένο.   Κάπως έτσι πριν πριν από 11 χρόνια ένα ατύχημα και ένα

Πολλές φορές με ρωτάνε οι άνθρωποι τι κάνω σήμερα στην ζωή μου και τότε έρχεται ένα τεράστιο κύμα θυμού. Είμαι φοιτήτρια στην Ελλάδα του 2018 που οι καθηγητές και το κράτος δεν με σέβονται ούτε σαν φοιτήτρια ούτε σαν πιθανή κοπέλα από την επαρχία μακριά από τους γονείς της ούτε σαν πιθανή εργαζόμενη ούτε σαν άνθρωπο. Είμαι εργαζόμενη εκεί όπου οι πελάτες δεν με σέβονται , ο εργοδότης μου βγάζει κέρδος στις πλάτες μου εκμεταλλευόμενος την λέξη «βασικός» αντί να βγάζει από τους πελάτες και τον κόπο του. Είμαι γυναίκα σε μια ακόμα ανδροκρατούμενη κοινωνία όπου ο βιαστής έχει δίκιο όταν φοράω μίνι, ο άντρας είναι προιστάμενος μου και ο λόγος του είναι νόμος. Είμαι μικρή σε έναν κόσμο αβεβαιότητας που το μέλλον μου έχει βασιστεί σε πλάτες ανθρώπων που άλλοι διάλεξαν αντί για εμένα. Είμαι μεγάλη για να έχω υποχρεώσεις και να πρέπει να έχω αίσθημα ευθύνης και ωριμότητα. Και θέλουν πολλοί να με πείσουν ότι είμαι κατώτερη, είμαι ανίκανη να αντιταχθώ , «πρέπει» λένε να δεχθώ την σχολή μου που

Με αφορμή την εκπομπή διαγωνισμού next top model που έχει γίνει η νέα εμμονή του ελληνικού τηλεοπτικού κοινού ένιωσα την ανάγκη να πώ δύο τρία λόγια για το γυναικείο σώμα που βλέπουμε κατα σωριδόν στις μικρές οθόνες του σπιτιού μας αυτές τις μέρες. Γυναικεία κορμιά να παρελαύνουν στις τηλεοράσεις μας, να κρίνονται και να βολιδοσκοπούνται για τις τελειότητες και ατέλειες τους. Συγνώμη δεν καταλαβαίνω μιλάμε για το ίδιο σώμα που ξέρω εγώ; Το γυναικείο σώμα που σε ηλικία 9-12 ετών ξεκινάει να πονάει στο στέρνο αρκετά ώστε να μην σε αφήνει να κοιμηθείς απλώς και μόνο γιατί μεταβαίνεις απο το παιδικό σε γυναικείο σώμα βγάζοντας στήθος. Το ίδιος σώμα που στα 12-13 ξεκινάει να σε πονάει 5 μέρες τον μήνα ενώ την ίδια στιγμή αιμορραγείς αυτές τις 5 μέρες. Μιλάμε για αυτό το σώμα που οι ορμόνες του πολλές φορές σε κάνουν να νιώθεις αγχωμένη, θυμωμένη, στεναχωρημένη χωρίς να ξέρεις τον λόγο και παλεύοντας να το κρύψεις γιατί ο κόσμος δεν ανέχεται τα «ψυχολογικά» σου. Ο ίδιος σου οργανισμό