Gin Effects

Up the irons !!! Πήγαμε Maiden και ακόμα δεν έχουμε συνέλθει.   Έχουν περάσει 3 μέρες από τη καλύτερη μέταλ συναυλία που έγινε ποτέ στην Ελλάδα και ακόμα δεν έχουμε συνέλθει. Στις 20 Ιουλίου, οι Iron Maiden έπαιξαν μπροστά στο ελληνικό κοινό στα πλαίσια του Rockwave Festival και ήταν απολαυστικότατοι. Ήμασταν εκεί και αυτές είναι η εντυπώσεις μας. Παρένθεση, το άρθρο αυτό θα αφορά μόνο την εμφάνιση των Maiden χωρίς ωστόσο να σημαίνει ότι τα υπόλοιπα συγκροτήματα ήταν άσχημα, το αντίθετο μάλιστα.    Αν και το πρόγραμμα έλεγε πως ο Eddie και η παρέα του θα εμφανιστούν στις 9.30 μ.μ., υπήρξε καθυστέρηση περίπου μισής ώρας για το λόγο ότι ακόμα ερχόταν κόσμος προκειμένου να τους ακούσει. Σύμφωνα με το τραγουδιστή του συγκροτήματος Bruce Dickinson, στο Terra Vibe Park υπήρχε περίπου 40.000! κόσμος, αριθμός ρεκός για μέταλ συναυλία στη χώρα μας. Καμία άλλη μέταλ μπάντα δε το έχει καταφέρει αυτό και θεωρώ πως οι Maiden με το live που έκαναν, αξίζουν να  κατέχουν αυτή τη πρωτιά.

True Story: Ελλάς το μεγαλείο σου.   Αγαπητέ αναγνώστη, σου έλειψαν οι ιστορίες μου και το ξέρουμε και οι δύο πολύ καλά. Για αυτό ήρθε η ώρα για ένα ακόμα true story...   Όπως λοιπόν γνωρίζετε, οι αρθρογράφοι αυτού εδώ του ταπεινού μπλογκ, που κάποτε η google θα χρυσοπληρώνει για να αγοράσει, είναι και άντρες και γυναίκες. Ένας εκ των ανδρών λοιπόν, ο γραφών συγκεκριμένα, για κάποιο λόγο το Σεπτέμβρη θα πάει να υπηρετήσει τη μαμά πατρίδα (θα μπορείτε λοιπόν κοιμάστε με ξεκλείδωτες τις πόρτες και να τρέχετε γυμνοί στη πλατεία Βάθης, νιώθωντας απόλυτη ασφάλεια εκείνη την περίοδο, αφού... θα λείπω από την Αθήνα). Πέρα λοιπόν από το να σπάσω την αναβολή, προκειμένου να παρουσιαστώ, έπρεπε να μπω και στην ιστοσελίδα του στρατού προκειμένου να συμπληρώσω κάποια στοιχεία μου, σαν ένα μίνι βιογραφικό, καθώς ο στρατός χτίζει καριέρες.   Μια από τις ερωτήσεις λοιπόν που έπρεπε να συμπληρώσω, ήταν και το επάγγελμα μου. Σε αυτή την ερώτηση, δεν είχε ένα ανοιχτό πεδίο για να συμπληρώσεις το τι

Music 101 pt2.   Μαζευτείτε τριγύρω μου παιδιά μου να σας μιλήσω για ένα γαμάτο συγκρότημα που ανακάλυψα αυτή τη βδομάδα (σε ευχαριστώ πολύ αυτόματη αναπαραγωγή του youtube ). Το λοιπόν..... Palaye Royale ....Κάτι αδέρφια από τον Καναδά που έφτιαξαν μια μπάντα και που δεν τους αξίζει να τους γνωρίζω μόνο εγώ και η μητέρα τους, γιατί όντως παίζουν φανταστικά....Αυτά είχα να πω, το καθήκον μου το έκαναν, ψαξτε τους, ακούστε τους και αγαπήστε τους....Εις το επανειδίν.   Όχι εντάξει, τι με περάσατε για κανέναν λιγομίλητο τύπο, που δε λέει πολλά για να το παίξει μυστήριος...Σας παρακαλώ πολύ, αφού με ξέρετε...άμα αρχίσω να μιλάω δε σταματάω. Οι P alaye Royale , που λέτε, είναι το μπάστάρδο παιδί του Jack White και των Artic Monkeys μια βραδιά που τα έπιναν μαζί με τους Mando Diao , τον Tim Burton και τον David Bowie ο οποίος και βάφτισε το τραγουδιστή. Πρόκειται για μια fashion- art rock μπάντα όπως δηλώνει η ίδια, με rock n roll στοιχεία, glam rock και garage rock. Οι ίδιοι στα βίν

Ας σας γαμησω λίγο την επόμενη φορά που θα πάτε σε ένα μπαρ ή σε ένα κλαμπ. Πάρτε ένα λεπτο και κοιτάξετε γύρω σας. Υπάρχουν πάντα τα ζευγάρια . Τα καλά και τα κακα. Αυτοί που κάθονται οι δύο τους ακοινωνητοι βαριουνται και δεν τολμούν να κοιτάξουν τον υπέροχο κωλο που μόλις πέρασε δίπλα τους . Μετά είναι τα γαμάτα γελάνε χορεύουν χλευαζουν και σχολιάζουν μαζί τους κώλους που βλέπουνε. Οι loners δεν πολυάσχολουνται με την παρέα τους και με κανέναν γύρω τους. Έρχονται τα animal party γυναίκες.και άντρες κατά παρέες χορεύουν τραγουδανε ξεσαλωνουν μαζί . Πάντα υπάρχουν οι κινητακιδες όπως εγώ τώρα . Και έρχονται οι απελπισμένοι να μας κάνουν να γελάσουμε που τους βλέπουμε η να εκνευριστουμε αν το ενδιαφέρον της βραδιάς τους είμαστε εμείς. Και μετά οι ερωτευμένοι 5 λεπτά διασκεδάζουν και τα επόμενα πέντε κοιτάνε το κενό η το κινητό τους ελπίζοντας να στείλει ο ένας, ή μια. Πόσο τους ζηλεύω εκείνους . Τους αρκεί η σκέψη, το μήνυμα σου, η ελπίδα τους δεν μπορεί να ηττηθεί από τίποτα. Δεν θα

Περασα την ζωή μου προσπαθωντας να καταπολέμησω αυτή την θλιψη. Χρόνια θεραπείας , αλλαγές ζωής ,χάπια . Και αυτή πάντοτε εκεί. Και δεν ξερω ποιος είναι χειρότερος αυτή που δεν με αφήνει ή εγώ που δεν την αποδέχομαι ; Και είναι αυτές οι κάποιες λίγες στιγμές που θέλω να βυθιστω σε αυτή. Και κανείς τους δεν μπορεί να το καταλάβει. Να καταλάβει την ανάγκη να βυθιστείς στην δική σου θλίψη, στο δικό σου κενό, στην δική σου άβυσσο, που δεν θα μάθεις ποτέ αν την εχτισες εσύ και οι καταστάσεις ή αν υπήρχε πάντα μέσα σου. Να βυθιστω σε αυτή και να θυμηθω, να θρηνήσω αυτούς που έφυγαν, να λησμονήσω αυτούς που έδιωξα, να βρίσω την πουτανα την τύχη μου που δεν με αγάπησε αρκετά και την μάνα μου που δεν έπαιξε μαζί μου και τον πατέρα μου που έφυγε και την κολλητή μου που είναι συνεχώς στον καλά οργανωμένο κόσμο της και εμένα που τα άφησα όλα να με γαμησουν αλλά το χειρότερο με γάμησα και εμένα στην πορεία. Τι να πω ίσως είναι στην φύση μου να τα γαμαω όλα  στο πέρασμα μου. Και δεν ξέρω αν συμβαιν

Music 101  Όπως υποσχέθηκα στο τελευταίο μου άρθρο, σήμερα έχει μάθημα μουσικής...Καλής, σωστής μουσικής...Έτσι λοιπόν, σαν άλλος Jack Black, σήμερα θα αναφερθούμε σε συγκροτήματα και καλλιτέχνες, λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό, που αξίζει όμως να ακούσετε τα κομμάτια τους. Κεφάλαιο 1ο : Poet's and Pornstars   Κλασσικό rock n' roll συγκρότημα, γέννημα θρέμμα στην Καλιφόρνια, άξιος συνεχιστής των Motley Crue, GN'R, Van Halen και λοιπών, οι Poets and Pornstars είναι ένα συγκρότημα που σίγουρα θα πρέπει να ακούσετε. Δυνατοί ήχοι, εκπληκτικά φωνητικά, στίχοι που σου μένουν και κομμάτια που θες να ακούσεις και μετά να ξανακούσεις. Έχουν κυκλοφορήσει ένα δίσκο με τον τίτλο "Poets & Pornstars" το 2005 και στη συνέχεια εξαφανίστηκαν, έχοντας αφήσει πίσω τους μια πάρα πολύ καλή δουλειά. Τα κομμάτια του δίσκου είναι ένα και ένα και ακούγονται όλα στη διαπασών, ενώ η μπαλάντα "In the Dark" έχει τόσο ωραία φωνητικά και ένταση που ανατριχιάζει μέχρι και κου

Εξουσία, περίεργο πράγμα. Πάντα πίστευα ότι η εξουσία σε αλλάζει σαν άνθρωπο μόνο εάν είναι ο άνθρωπος έτοιμος να αλλάξει. Και ακόμα και σε αυτούς πίστευα ότι συμβαίνει μόνο με την πάροδο μεγάλου χρονικού διαστήματος και η εξουσία ύπουλα εκ των έσω έρχεται σιγά σιγά και σε καταλαμβάνει. Πίστευα πως ο λόγος που κανένας δεν παραδεχόταν πόσο διεφθαρμένος είναι από την εξουσία είναι ότι ούτε ο ίδιος δεν το είχε συνειδητοποιήσει.   Προσωπικά δεν ήξερα πολλούς ανθρώπους που κατείχαν εξουσία και είχαν κρατήσει τον εαυτό τους ανεπηρέαστο από αυτήν. Ίσως για αυτό πάντα έτρεφα ένα μένος προς αυτούς τους ανθρώπους μια προκατειλημμένη αντιπάθεια ίσως και εγώ να μην ήμουν καλύτερη από εκείνους. Όμως και η ζωή πολλές φορές δεν σε αφήνει να αλλάξεις την άποψη σου, δεν σε αφήνει να πιστέψεις στους γύρω σου και κάπου μέσα σου ίσως να αλλάξεις τα ελαττώματα σου. Ήρθε λοιπόν η στιγμή που άλλαξε η άποψη μου και για μία ακόμα φορά δεν ήταν προς το καλύτερο. Όταν μπροστά στα μάτια μου είδα την ε

Ιστορία χωρίς όνομα   Guess who back?! Miss me?! Πάει μια βδομάδα από το τελευταίο άρθρο και η αλήθεια είναι ότι πέρασε χωρίς καν να το καταλάβω...και δυστυχώς για μένα τώρα πρέπει να βρω κάτι να γράψω, όχι επειδή θα γκρινιάζει η αρχισυνάκτρια μου (ναι ρε, έχουμε αρχισυντάκτη είμαστε σοβαρό μπλογκ) αλλά προκειμένου να ικανοποιήσω τις πνευματικές σας ανάγκες και να καθυσηχάσω την ανυπομονησία που είμαι σίγουρος ότι έχετε κάθε φορά που περιμένετε μέχρι να γράψω κάτι καινούργιο...Μπορεί να μη μου το έχετε πει ή κάτι τέτοιο, αλλά ξέρω ότι την έχετε...ή τουλάχιστον έτσι φαντάζομαι!!! Anyhow, ήρθε η στιγμή της αλήθειας και έτσι βρίσκομαι πάλι εδώ προσπαθώντας να αποτυπώσω σκέψεις σε κείμενο για σένα φίλε αναγνώστη (ναι αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο σε σένα που μας τιμάς και μας διαβάζεις, thank you by the way) και να γεμίσω σελίδες..(εφτά σειρές ήδη, λίγο ακόμα και τα καταφέραμε)....Για να δούμε λοιπόν, τι έχουμε στο οπλοστάσιο...μουσική σας έχω ήδη ταράξει με αρκετές πληροφορίες, ώστε να